در بسیاری موارد افراد معلول در کودکی و حتی بزرگ‌سالی تنها زنده هستند اما زندگی نمی‌کنند. این نکته مهمی‌ست که بدانید فرزند شما در عین داشتن معلولیت در یکی از اعضای بدن خود، حق زندگی کردن دارد. این تفکر را شما باید برای او به وجود بیاورید که می‌تواند مانند سایر کودکانی که در اطراف خود می‌بیند به زندگی‌اش ادامه دهد و برای آن برنامه‌های بزرگی داشته باشد. این طرز تفکر را ابتدا باید در خودتان ایجاد کنید تا بتوانید روی کودک‌تان نیز نتیجه آن را ببینید.

برای شروع، سعی کنید در اجتماع حضور داشته باشید. می‌دانیم که این پیشنهاد سخت و هزینه‌بردار است اما اولین پله برای رسیدن به آن چیزی است که مد نظر دارید. در این مرحله لازم است اختلال یا معلولیت فرزند خود را بپذیرید و آن را جزئی از وجود فرزندتان بدانید. حالا دیگر بسیاری از نگاه‌ها و رفتارهای مردم برای شما بی‌رنگ می‌شوند و تحت تاثیر آن‌ها قرار نخواهید گرفت. این حضور اولین قدم برای بازخوانی توانایی‌های شما و فرزندتان است.

راهکار:
1-تغییر فرهنگ غلط برخورد
2-اعتماد به توانایی
3-احترام به حقوق اساسی؛مدنی و بشری